Weet jij ook niet meer hoe je ‘gewoon’ moet leven?

Een vrouw zit aan tafel. Voor haar ligt haar dagboek. Een lege witte bladzijde. Zij heeft borstkanker gehad en staat aan het begin van een nieuw leven. Ze aarzelt en twijfelt. Hoe gaat ze dit invullen?“Ik weet het echt niet meer”.
Ik kijk haar aan en zie haar vertwijfelde blik. De tranen staan in haar ogen.

Ze vervolgt haar relaas: “Ik zou toch blij moeten zijn. En dat ben ik ook wel, aan de ene kant. Maar aan de andere kant weet ik totaal niet meer wie ik ben en hoe ik moet leven.”

Ik begrijp wat ze bedoelt. Als je behandelingen achter de rug zijn dan ligt het “gewone” leven weer voor je.

Je “nieuwe” leven is een groot wit leeg vel, dat jij mag gaan beschrijven.
Een geweldige kans. Als je maar zou weten wat je zou willen schrijven. Als je maar zou weten welke richting je uit wilt met je leven.

Misschien zou je nog wel weten wat de “vroegere jij” gedaan zou hebben. Maar wat niemand aan de buitenkant ziet, is dat die vroegere jij niet meer bestaat.
Jij hebt iets meegemaakt dat je omgeving maar moeilijk kan begrijpen. Het heeft je veranderd. En dat maakt dat het soms voelt alsof je een vreemde bent in je eigen wereld.

En je wilt zo graag. Je hebt een nieuwe kans gekregen en je wil niets liever dan die ten volle benutten.

Je voelt dat je stappen wilt zetten, misschien zelfs grote stappen. Stappen die passen bij de vrouw die je bent geworden.

Diep van binnen weet je dat daar keuzes bij horen. Je wilt ook wel kiezen. Omdat je weet dat sommige dingen niet meer bij je horen, niet meer behulpzaam zijn. Je voelt dat je afscheid moet nemen van mensen, die niet meer bij je passen. Maar ook van gedragspatronen, die je nu niet meer dienen.

Aan de ene kant wil je niets liever dan dat. Maar tegelijkertijd is het ook zo spannend en zo eng. Je hebt er nog geen idee hoe je pad zal gaan lopen en dat maakt het loslaten nog spannender. Het afscheid nemen nog beangstigender.

Je voelt de druk. Dat maakt je krampachtig en dat is niet wat je wil. Want had je jezelf niet beloofd dat je voortaan ontspannen van het leven zou genieten?

Weer even terug naar haar.
Een paar maanden later kijk ik haar weer aan. Er zit een andere vrouw tegenover mij. Haar ogen glanzen en ze straalt rust uit. Ze heeft een aantal knopen doorgehakt en is daar gelukkig mee.

Ze heeft haar weg gevonden.

Weet jij het ook niet meer? Zou jij richting willen vinden in je leven na borstkanker? Wil je vertrouwen en volop genieten van het leven? Meld je dan hieronder aan voor een gratis Nieuwe Kans Gesprek van 30 minuten via Skype. Je krijgt van mij minimaal één goede tip of eye-opener.

Plaats een reactie

Aanbevolen Berichten
Vrouw hersteld van borstkankerVrouw steunt vermoeid met haar hoofd in haar handen. Zij heeft borstkanker gehad. De behandelingen zijn voorbij en ze dacht dat ze blij zou zijn. Maar niets is minder waar dan dat. Ze voelt zich vermoeid, verdrietig, leeg en verward.