Ik ben niet meer de oude

Een vrouw van middelbare leeftijd loopt met een wandelstok over de Kneuterdijk in den Haag. Ze loop langs het hek van een prachtig oud pand. Het is mooi weer en zij draagt een witte blouse en blauwe jeans. Zij kijkt lachend in de lens.

‘Wat ben jij veranderd’, zegt ze tegen mij. De laatste keer dat ik haar zag, was voordat ik borstkanker kreeg. ‘Fysiek zie je er broos uit, maar tegelijkertijd ben je nu zo krachtig en stralend.’

En zij heeft gelijk, borstkanker heeft mij veranderd. Het boeit mij niet meer zo, wat anderen van mij vinden. Ik weet wat ik wil en durf ‘nee’ te zeggen en het podium te pakken. Dit voorval speelde zich een jaar of drie geleden af.

Maar de laatste maanden werd het mij duidelijk dat er toch dingen zijn die ik niet liet zien. Die altijd buiten beeld bleven om het plaatje mooier te maken. Omdat het mij op sommige punten nog wél boeit wat anderen ervan vinden. Omdat ze kwetsbaar voelen waardoor ik ze toch altijd achterhield.

Zo stond ik nooit lopend op een foto, want de stok die ik daarbij nodig heb, wilde ik niet in beeld hebben. ‘Straks denken ze dat ik een zielige kruk ben’.

Ik ben gefascineerd door het mysterie van het leven en heb mij verdiept in verschillende oude wijsheidstradities. Het heeft mij gemaakt tot wie ik ben en dat ik zo stevig in het leven sta. Maar ook dit las je nog nooit ergens, want stel je voor: ‘Straks denken ze dat ik een zwever ben’.

Deze zomer heb ik weer een schilletje afgeworpen, mijn jasje werd te krap. Deze aspecten van mij mogen ook gezien worden, want ze zijn deel van wie ik ben. En ik kan je vertellen dat het voelt als een enorme bevrijding.

En waarom vertel ik je dit? Ik wil je laten zien dat niets ooit hetzelfde blijft. Dat het leven bestaat uit een continue stroom aan veranderingen. Dat jij zelf onderhevig bent aan verandering en dat verandert nooit. De kunst is om dit te zien en het lef hebben om je daaraan over te geven in plaats van je vast te klampen aan oude overtuigingen en ‘zekerheden’.

En dat is spannend, want veranderingen kunnen ingrijpend en beangstigend zijn. Borstkanker is zo’n verandering, die je wereld op zijn grondvesten laat schudden. Dat was bij mij niet minder dan bij jou. Maar het is mij gelukt om te stoppen met vechten tegen dat wat ik niet kon veranderen en dat veranderde mijn perspectief volledig.

En dat is wat ik jou ook wil meegeven. Begin waar je nu staat, probeer niet je oude leven terug te krijgen, maar stel je open voor het nieuwe leven dat wacht om geleefd te worden.

Je wordt niet meer de oude, net zo min als ik. Je bent veranderd, maar als je je ervoor open durft te stellen, meer dan ooit jezelf.

Ik ben benieuwd hoe dit voor jou is? Laat je het hieronder weten?

Plaats een reactie

Laatste berichten
Een vrouw leunt met haar schouder tegen een boom. Zij draagt een mutsje, want ze is kaal door chemotherapie. Ze heeft een lichte glimlach om haar lippen. Haar mutsje is tweekleurige blauw En je ziet nog net de kraag van haar blauwe jas en haar turquoise sjaal.