Je kunt het leven niet vangen

Een jong meisje met donker haar en een roze hoedje op haar hoofd, probeert met een oranje vlindernet zeep bellen te vangen.Je kunt het leven niet vangen. Elke keer dat je denkt dat je het te pakken hebt, ontglipt het je weer.
Elke keer dat je ervan overtuigd bent dat je het goed voor elkaar hebt, gebeurt er iets waardoor alles anders wordt.

Wat zou het fijn zijn om meer grip op het leven te hebben. Te weten dat als je gezond leeft, je niet ziek wordt.
Te weten dat alles om je heen zijn voorspelbare gang blijft gaan.

Overzicht hebben, geeft ons een gevoel van veiligheid.
Het is een basisbehoefte die dateert uit de oertijd, die diep in ons systeem zit.
Zoveel miljoen jaar later is dat instinct er nog steeds, maar is de wereld ingewikkelder geworden. Er zijn veel meer dingen die ons uit balans brengen.
Wij hebben het gevoel dat er gevaar dreigt als we het niet meer kunnen overzien.

Daarom willen wij in meer of mindere mate controle uitoefenen.  Daarmee maken we dat wat we niet weten, behapbaar en dat geeft rust.
Het creëert de illusie dat we het leven in de hand hebben.

Totdat er iets onverwachts gebeurt. Je krijgt borstkanker, er komt een dierbare te overlijden je raakt je baan kwijt bij een reorganisatie of er breekt een pandemie uit.

Pas dan wordt pijnlijk duidelijk dat je het leven niet kunt vangen. Dat is een schok.
Het vraagt van je om te leren leven met onzekerheid. Niet te weten hoe het morgen of over een jaar zal zijn.
In feite wist je dat al nooit, alleen was je je er niet zo van bewust.

Als je borstkanker hebt gehad, is dit één van de grootste uitdagingen. Want iets in ons heeft zo’n wanhopige behoefte aan zekerheid en voorspelbaarheid.
We bouwen aan zekerheid in de vorm van kaders, structuren en prognoses.
En als het toch anders loopt, stort onze wereld opnieuw in.

Als je kunt leren leven met onzekerheid en onder ogen zien dat je het niet weet, gaat er een nieuwe wereld voor je open.
Het geeft rust en in plaats van wanhopig te proberen grip te krijgen op het leven, mag het leven komen zoals het komt.

Dat betekent niet dat je niets meer doet, het is niet fatalistisch.
Het is je energie gebruiken om te leven in plaats van om te controleren.
Het is leven vanuit kracht in plaats vanuit kramp.

En dan ga je beseffen dat je het leven niet hoeft te vangen om je veilig te voelen.

Hoe is het voor jou om dit te lezen? Is het herkenbaar of kun je er helemaal niets mee?
Laat je het hieronder weten?

  • Eveline Verschoor
    Beantwoorden

    Ik heb helemaal niets meer onder controle. Twee jaar geleden verloor ik mijn partner aan uitgezaaide kanker, kreeg ik zelf voor de 2e keer borstkanker en verloor ik mijn vaste baan. Sindsdien in een depressie en stuurloos..

    • Martha Rijkmans
      Beantwoorden

      Hoi Eveline, wat akelig om te horen. Dat is ook wel heel veel tegelijk. Ik kan je alleen maar adviseren om hulp te zoeken, je hoeft het niet alleen te doen. Heel veel sterkte. Lieve groet, Martha

Plaats een reactie

Laatste berichten
Een vrouw schrijft in haar dagboek. Zij heeft heel kort zwart haar en een hartje op haar arm getatoeëerd. Ze draagt een beige gewatteerde jasje. Op de achtergrond ingelijste tekeningen en een plant.