Wat kun je doen als je gedachten met je op de loop gaan?

Een vrouw zit op een bankje in het bos. Ze draagt een blauwe sjaal en heeft halflang donkerblond haar. De zon tovert lichtvlekken op haar gezicht.Ik zit op een bankje in het bos.
Het is rustig, ik hoor de bomen ruisen en ruik de geur van de vroege zomer. Ik zie de zon die door de bladeren van de bomen lichtvlekken op het pad tovert. Bewegende figuren, die ik volg met mijn ogen. In de verte blaft een hond.
Even ben ik helemaal in het moment, zonder gedachten. Dit is het.

‘Dit is het’. Drie woorden die je op verschillende manieren kunt uitspreken en elke keer betekenen ze iets anders, hebben ze een andere lading.

‘Dit ís het’, met de nadruk op ‘is’ geeft het gevoel dat het toch nooit meer beter wordt. Het ademt moedeloosheid en opgeven. Dit ís het en hier moet ik het mee doen. Zucht.

‘Dit is hét’, met de nadruk op ‘het’. Daar zit opwinding in, blijdschap, verrassing. Het is je droomhuis vinden. Het is de jurk in precies jouw kleur die je in de etalage van de winkel ontdekt.

‘Dít is het’ met de nadruk op ‘dit’. Dat is wat ik beleef op dat bankje. Even is er niets anders meer dan waar ik op dit moment ben en wat ik op dit moment ervaar.
Dit is het, niets meer en niets minder. Het maakt dat er een last van me afvalt. Mijn ratelende gedachten vallen stil.

‘In het hier en nu zijn’. Het is het mantra van deze tijd.
Het is een cliché geworden, maar eigenlijk is het een understatement.
Want wees eens eerlijk, waar kun je anders zijn dan in het hier en nu? Je lichaam is precies waar het nu is. En dit moment is het enige dat er is.  Alles wat geweest is, is voorbij en alles wat gaat komen is er nog niet.
Eigenlijk kun je dus nergens anders zijn dan in het hier en nu.

Maar voor je gedachten ligt dat anders.
Die kunnen alle kanten opgaan en dat tijdreizen doen ze dan ook graag en veel.
Terugkijken naar hoe het was of verdwaald raken in doemscenario’s.
Vaak worden we daar niet blij van. Daarmee brengen wij onszelf in een negatieve spiraal.
Maak je geen zorgen, het is niet erg, het overkomt ons allemaal, elke dag.
Het is nu eenmaal hoe ons brein werkt.

Als je merkt dat je gedachten met je op de loop gaan, glimlach er dan om en breng jezelf terug naar dit moment. Naar de plek waar je lichaam is en naar wat je ervaart. Het kopje thee dat je in je handen hebt en waarvan de damp opstijgt in je gezicht, de warmte van de zon of de geur van de jasmijn in de tuin.
En gebruik daarbij vooral je zintuigen. Zie, hoor, ruik, voel, proef, raak aan. Richt al je aandacht op die fysieke sensaties.
Daarmee doorbreek je onmiddellijk de negatieve spiraal en kun je ontspannen en genieten van wat er nu is.

Wat doet dit verhaal met je je? Geeft het je nieuwe inzichten of doe je dit ook al zo?
Of misschien doe jij iets anders als je gedachten met je op de loop gaan. Ik ben heel benieuwd.
Laat je het hieronder weten?

  • Niemand
    Beantwoorden

    Het is zo!
    Wat je schrijft Martha en het raakt mij diep.
    Ik zit momenteel in een spiraal naar beneden.
    Gedachten aan de dood vliegen continu door mijn hoofd.
    Was het maar nooit ontdekt, dan had ik nu rust gehad.
    Rust waar ik al jaren naar verlang.
    Ik wil dit anoniem met je delen.
    Dit is ook de reden waarom ik toen de Facebook pagina heb verlaten!
    Succes met je prachtige werk!

    • Martha Rijkmans
      Beantwoorden

      Lieverd,
      Je bericht raakt mij omdat ik voel hoe diep je zit.
      Weet dat ik er voor je ben als je een luisterend oor of klankbord wilt.
      Als je wilt bellen of zoomen, laat het dan even weten.
      Liefs, Martha

  • Hélène
    Beantwoorden

    Mooi stukje!
    Vooral die vijf woorden: Zie, hoor, ruik, voel en proef! Als ik daar de tijd voor neem, brengen ze me terug in het hier en nu en komt er rust.

    • Martha Rijkmans
      Beantwoorden

      Hoi Hélène,
      Dank je wel.
      Ja, eigenlijk is het zo simpel en vaak zoeken wij het veel te ver weg. Maar gelukkig zijn er ook steeds weer die momenten waarop alles opeens samenvalt.
      Fijne dag en liefs, Martha

  • Marieke Ruijgrok
    Beantwoorden

    Als ik schilder buiten ben ik altijd in het nu: ik ruik het water, ik hoor de branding, ik zie hoe het zonlicht de reflectie op het water verandert, ik voel de wind in mijn gezicht en ik proef het zout op mijn lippen. Ineens is het een paar uur later, tijd bestond niet meer.

    • Martha Rijkmans
      Beantwoorden

      Lieve Marieke,
      Ja, precies dat! Wat heerlijk hè om zo één te zijn met de natuur. Al het andere bestaat dan gewoon even niet.
      Fijne dag en liefs, Martha

Plaats een reactie

Laatste berichten
Een vrouw van middelbare leeftijd samen met haar dochter. De vrouw heeft donker halflang haar, de dochter langstijl haar. Ze hebben ergens plezier over. Het beeld oogt intiem.